ਇਹ ਹੁਸੀਨ ਜਿੰਦਗੀ ਤੇਰੇ ਸਫਰ ਵਿੱਚ,
ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਕਰਾਉਣ ਵਾਲਾ ਕੋਈ ਨਹੀ ਮਿਲਿਆ।
ਤੜਫਾਉਣ ਵਾਲੇ ਮਿਲੇ ਚੜਾਉਣ ਵਾਲੇ ਵੀ ਮਿਲੇ,
ਪਰ ਹਾਸੇ ਲਿਆਉਣ ਵਾਲਾ ਕੋਈ ਨਹੀ ਮਿਲਿਆ।
ਚਲਦੇ ਚਲਦੇ ਵਿਖੜੇ ਪੈਂਡੇ ਹੋ ਗਏ,
ਪਰ ਰਸਤਾ ਮਿਲਾਉਣ ਵਾਲਾ ਕੋਈ ਨਹੀ ਮਿਲਿਆ।
ਟਹਿਕਦੀ ਫੁਲਵਾੜੀ ਦੇ ਜੋ ਸੁਪਨੇ ਸਜੇ,
ਮਹਿਕਦਾ ਫੁੱਲ ਸਜਾਉਣ ਵਾਲਾ ਕੋਈ ਨਹੀ ਮਿਲਿਆ।
ਮਕਾਨ ਸੋਰੇ ਦੀ ਮਿੱਟੀ ਦੇ ਖੁਰਦੇ ਗਏ,
ਪਰ ਘਰ ਬਣਾਉਣ ਵਾਲਾ ਕੋਈ ਨਹੀ ਮਿਲਿਆ।
ਸੂਰਜ ਚੰਦ ਬਿਨ ਨਾਗਾ ਚੜਦੇ ਰਹੇ ਡੁੱਬਦੇ ਰਹੇ,
ਅੰਦਰ ਰੋਸ਼ਨੀ ਜਗਾਉਣ ਵਾਲਾ ਕੋਈ ਨਹੀ ਮਿਲਿਆ।
ਰਿਸਤੇ ਨਾਤੇ ਦੋਸਤ ਸਾਰੇ ਆਪਣੀ ਥਾਂ ਚੰਗੇ,
ਮੇਲ ਮਿਲਾਪ ਕਰਾਉੇਣ ਵਾਲਾ ਕੋਈ ਨਹੀ ਮਿਲਿਆ।
ਹੱਥੀ ਲਾਏ ਬੂਟੇ ਉਹ ਪੇੜ ਬਣ ਗਏ,
ਸੰਘਣੀ ਛਾਂ ਵਿਛਾਉਣ ਵਾਲਾ ਕੋਈ ਨਹੀ ਮਿਲਿਆ।
ਲਹੂ ਚਿੱਟੇ ਵਿੱਚ ਸਾਹ ਲੈ ਉਧਾਰੇ ਜਿੰਦ ਲੋਥ ਬਣੀ,
ਅਰਥੀ ਮੋਢਾ ਲਾਉਣ ਵਾਲਾ ਕੋਈ ਨਹੀ ਮਿਲਿਆ।
ਹਮ ਨਹੀ ਚੰਗੇ ਬੁਰਾ ਨਹੀ ਕੋਏ ਪੜ੍ਹਦਾ ਰਿਹਾ,
ਸੱਚੀ ਪੱਟੀ ਪੜਾਉਣ ਵਾਲਾ ਕੋਈ ਨਹੀ ਮਿਲਿਆ ।
ਸੁਖਵੀਰ ਗਿਲਾ ਕਰੇ ਤਾਂ ਕਰੇ ਕਿਸ ਨਾਲ,
ਰਖਵਾਲਾ ਕਹਾਉਣ ਵਾਲਾ ਕਿਤੇ ਕੋਈ ਕਹੀ ਮਿਲਿਆ।
ਸਬਰ ਪਿਆਲਾ, ਲਿਖੇ ਵਿਹੁ ਮਾਤਾ ਦੇ,
ਧਰਵਾਸ ਧਰਾਉਣ ਲਈ ਹੋਰ ਕੋਈ ਨਹੀ ਮਿਲਿਆ।