ਕਿਸ ਨੂੰ ਦਰਦ ਸੁਣਾਵਾਂ ਭਗਤ ਸਿੰਘ…

ਕਿਸ ਨੂੰ ਦਰਦ ਸੁਣਾਵਾਂ ਭਗਤ ਸਿੰਘ, ਤੇਰੇ ਦੇਸ ਪੰਜਾਬ ਦਾ।
ਪੈਰਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਰੁਲ਼ ਗਿਆ ਤੇਰਾ, ਸੁਪਨਾ ਫੁੱਲ ਗੁਲਾਬ ਦਾ।

ਜਿਹੜੀ ਹੀਰ ਵਿਆਵਣ ਦੇ ਲਈ, ਤੂੰ ਜਿੰਦੜੀ ਸੀ ਵਾਰੀ।
ਅੱਜ ਉਹ ਉੱਜੜੀ ਪੁੱਜੜੀ ਫਿਰਦੀ, ਹੈ ਨੌਬਤ ਦੀ ਮਾਰੀ।
ਸਤਲੁਜ ਦੇ ਵਿੱਚ ਰੁੜ੍ਹਦੀ ਫਿਰਦੀ, ਪੁੱਛਦੀ ਹਾਲ ਚਨਾਬ ਦਾ
ਕਿਸ…

ਕਿਰਤੀਆਂ ਦੇ ਘਰ ਨੱਚਣਾ ਸੀ, ਜਿਸ ਪਾ ਪੰਜੇਬਾਂ ਪੈਰੀਂ।
ਉਸ ਨਾਰ ਨੂੰ ਧੂਹ ਕੇ ਲੈ ਗਿਆ, ਹੈ ਕੋਈ ਸਿਖਰ ਦੁਪਹਿਰੀਂ।
ਆਪਣੀ ਜੰਮਣ ਭੋਂ ਤੋਂ ਵਿਛੜੀ, ਕਰਦੀ ਫਿਕਰ ਦੁਆਬ ਦਾ
ਕਿਸ…

ਬਾਬੇ ਦੀ ਬਾਣੀ ਦੇ ਸੱਚੇ, ਬੋਲ ਸੁਣੇ ਨਾ ਕੋਈ।
‘ਸਰਮੁ ਧਰਮੁ ਦੋਇ ਛਪਿ ਖਲੋਏ’, ਲਾਹ ਸੁੱਟੀ ਹੈ ਲੋਈ।
ਆ ਕੇ ਹਾਲ ਤੂੰ ਵੇਖ ਤਾਂ ਕਿਧਰੇ, ਰੁਲ਼ਦੀ ਹੋਈ ਰਬਾਬ ਦਾ
ਕਿਸ…

ਤੇਰੇ ਦੇਸ ਦੇ ਗੱਭਰੂਆਂ ਦੀ, ਅੱਜਕਲ ਗਈ ਹੈ ਮੱਤ ਮਾਰੀ।
ਚਿੱਟੇ ਚੂਸ ਲਿਆ ਰੱਤ ਸਾਰਾ, ਲੱਗ ਗਈ ਨਵੀਂ ਬੀਮਾਰੀ।
ਨਵੇਂ ਯੁੱਗ ਦੇ ਨਸ਼ਿਆਂ ਛੱਡਿਆ, ਪਿੱਛੇ ਨਸ਼ਾ ਸ਼ਰਾਬ ਦਾ
ਕਿਸ…

ਮੋਟਰ ਸਾਈਕਲ ਤੇਰੀ ਫੋਟੋ, ਲਾ ਗੱਭਰੂ ਨੇ ਘੁੰਮਦੇ।
ਤੇਰੀ ਸੋਚ ਨੂੰ ਲਾਂਭੇ ਰੱਖਿਆ, ਟੋਪੀ ਪਿਸਟਲ ਚੁੰਮਦੇ।
‘ਦੀਸ਼’ ਕੋਈ ਮੁੱਲ ਪਾਏ ਤੇਰੇ, ਹੱਥ ‘ਚ ਫੜੀ ਕਿਤਾਬ ਦਾ
ਕਿਸ…

This entry was posted in ਕਵਿਤਾਵਾਂ.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>