ਹਸਾਇਆ ਕਰੂਗੀ ਜਾਂ ਰੁਆਇਆ ਕਰੂਗੀ…
ਤੈਨੂੰ ਯਾਦ ਮੇਰੀ, ਆਣ ਕੇ ਸਤਾਇਆ ਕਰੂਗੀ…
ਯਾਦ ਮੇਰੀ ਆਊ, ਜਦੋਂ ‘ਕੱਲਾ ਬੈਠਾ ਹੋਵੇਂਗਾ,
ਅੱਖਾਂ ਜੀਆਂ ਧੋਵੇਂਗਾ ਤੇ ਹੰਝੂ ਵੀ ਪਰੋਵੇਂਗਾ
ਤੇਰੇ ਚਿੱਤ ਨੂੰ ਚਿਤਮਣੀ ਜੀ ਲਾਇਆ ਕਰੂਗੀ…
ਤੈਨੂੰ ਯਾਦ ਮੇਰੀ ਆਣ ਕੇ ਸਤਾਇਆ ਕਰੂਗੀ…
ਜਦੋ ਬਾਹਰ ਤੂੰ ਬਗੀਚੀ ਵਿੱਚ ਕਦੇ ਖੜੇਂਗਾ
‘ਕੱਲੇ-’ਕੱਲੇ ਪੱਤੇ ਉਤੇ ਨਾਮ ਮੇਰਾ ਪੜੇਂਗਾ,
ਵੇ ਦਿਲ ਨਾਲ ਲੜੇਗਾ…
ਦੇਖੀਂ ਤਿਤਲੀ ਜੀ ਬਣ ਮੂਹਰੇ ਆਇਆ ਕਰੂਗੀ…
ਤੈਨੂੰ ਯਾਦ ਮੇਰੀ ਆਣ ਕੇ ਸਤਾਇਆ ਕਰੂਗੀ…
ਮਾਰ-ਮਾਰ ਠੋਲੇ ਲਊ ਰਾਤ ਨੂੰ ਜਗਾ ਵੇ
ਆਪ ਆ ਕੇ ਹੱਸੂ ਲਊ ਤੈਨੂੰ ਵੀ ਹਸਾ ਵੇ
ਜਾਊਗੀ ਰੁਆ ਵੇ…
ਚੰਨਾਂ ਸੁਪਨੇ ਦੇ ਵਿੱਚ ਵੀ ਜਗਾਇਆ ਕਰੂਗੀ…
ਤੈਨੂੰ ਯਾਦ ਮੇਰੀ ਆਣ ਕੇ ਸਤਾਇਆ ਕਰੂਗੀ…
ਸੋਚੇਗਾ ਤੂੰ ਜਦੋ ਹੋ ਜਾਊ ਸੀਨੇ ਵਿਚ ਸੱਲ ਵੇ
ਪਿਆਰ ਵਾਲੀ ਜਿੰਦਗੀ ‘ਚ ਭੁੱਲੇਂਗਾ ਨਾ ਗੱਲ ਵੇ
ਨਾ ਸਕੇਗਾ ਤੂੰ ਝੱਲ ਵੇ…
“ਧਾਲੀਵਾਲ” ਨੂੰ ਤਾਂ ਨਿੱਤ ਤੜਫਾਇਆ ਕਰੂਗੀ…
ਤੈਨੂੰ ਯਾਦ ਮੇਰੀ ਆਣ ਕੇ ਸਤਾਇਆ ਕਰੂਗੀ…