Author Archives: ਗਗਨਦੀਪ ਸਿੰਘ ਸੰਧੂ

ਸਾਂਝ ਸੱਤ ਜਨਮਾਂ ਦੀ ਕੋਈ ਟਾਈਮ ਪਾਸ ਨਹੀਂ… ਇਹ ਰੂਹਾਂ ਦੇ ਸੌਦੇ ਕੋਈ ਸ਼ੌਕ ਦੇ ਨਹੀਂ, ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਬੇਪਨਾਹ ਮੁਹੱਬਤ ਕਰਦੀ ਹਾਂ ਤੇ ਜਨੂੰਨ ਤੇਰੇ ਲਈ ਜਿਵੇਂ ਜਿਉਂਦੇ ਰਹਿਣ ਲਈ ਸਾਹ ਇਹੀ ਤੇਰੀ ਮੇਰੀ ਜਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਹੋਂਦ ਮੇਰੇ ਲਈ।।

ਸੰਵਿਧਾਨ ਦਾ ਵਾਰ-ਵਾਰ ‘ਰਾਮ’ ਦੇ ‘ਨਾਮ’ ‘ਤੇ ਜਬਰ-ਜਿਨਾਹ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਗੰਗਾ ਨੂੰ ਪਵਿੱਤਰ ਆਖ ਰੋੜ ਦਿੱਤੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਨੇ ਰੋਟੀਆਂ ਤੇ ਰੋਟੀਆਂ ਪਿੱਛੇ ਭੁੱਖ…!!! ਨਫ਼ਰਤਾਂ ਵੰਡੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਨੇ ਸਰਹੱਦਾਂ ‘ਤੇ ਅੱਗਾਂ, ਤਲਵਾਰਾਂ, ਨੇਜੇ ਨੰਗੀਆਂ ਸੜਕਾਂ ‘ਤੇ ਨੰਗੇ-ਨਾਚ ਨੱਚਦੇ ਆਪੋ-ਆਪਣੀ ਪਿਆਸ ਬੁਝਾਉਂਦੇ … More »

ਚੁੱਪ ਦੀ ਵੀ ਇਕ ਜ਼ੁਬਾਨ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਗੁਆਚੀਆਂ ਅੱਖਾਂ …ਦਿਲ ਦਾ ਮਾਜਰਾ ਦੱਸ ਦਿੰਦੀਆਂ ਨੇ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਮਹਿਜ਼ ਸ਼ਿਕਵੇ ਹੋਣ ਤਾਂ ਅਗਲੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਦੀ ਜ਼ੁਬਾਨ ਠਾਕੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਚੁੱਪ ਤੇ ਬੰਦ ਜ਼ੁਬਾਨ ਵਿੱਚ ਏਹੀ ਇਕ ਫ਼ਰਕ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।

ਪਾਣੀ ਦੀ ਹਰ ਬੂੰਦ ਹਵਾ ਦਾ ਹਰ ਕਣ ਰੇਤ ਦਾ ਹਰ ਕਿਣਕਾ ਜ਼ਹਿਰੀਲੀ ਤਾਸੀਰ ਯੁਕਤ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ! ਅਸੀਂ ਜਿੱਥੇ ਜੰਮ-ਪਲੇ ਹੱਸੇ, ਖੇਡੇ ਤੇ ਵੱਡੇ ਹੋਏ ਹੁਣ ਉਹਨਾਂ ਗਲੀਆਂ-ਸੜਕਾਂ ‘ਤੇ ਛੋਟੇ ਜਿਹੇ ਹੋ ਸਹਿਮ ਕੇ ਤੁਰਦੇ ਹਾਂ! ਇਹ ਸੜਕਾਂ ਜਿੰਨੵਾਂ … More »

ਮਨੁੱਖੀ ਹੋਂਦ ਤਾਂ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਬਿੰਦੂ ਹੈ ਕਿਸੇ ਅਗਨੀ ਦਾ ਛਿਣ ਕਿਸੇ ਰੇਤ ਦਾ ਕਿਣਕਾ ਪਾਣੀ ਦਾ ਕੋਈ ਬੁਲਬੁਲਾ ਹਵਾ ਦਾ ਕੋਈ ਬੁੱਲਾ … ਜੋ ਬੇਚੈਨ ਹੋ ਸਮੇਂ ਦੇ ਚੱਕਰਾਂ ‘ਚ ਘੁੰਮਦਾ ਹੈ! ਹਰ ਅੰਸ਼ ਥੋੜ੍ਹਾ ਬਹੁਤ ਸਕੂਨ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ … More »

“ਟਿਕੀ ਰਾਤ ਘਰ ਨੂੰ ਪਰਤ ਰਿਹਾ ਹੁੰਦਾ ਹਾਂ… ਕਿਸੇ-ਕਿਸੇ ਰੌਸ਼ਨਦਾਨ ਵਿੱਚੋਂ ਨਿੰਮ੍ਹੀ-ਨਿੰਮ੍ਹੀ ਰੌਸ਼ਨੀ ਛਣ ਕੇ ਆ ਰਹੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਕਿਸੇ-ਕਿਸੇ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਪਿੱਛੋਂ ਹੱਸਣ ਦੀ ਅਵਾਜ਼ ਸੁਣਾਈ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਕਿਸੇ-ਕਿਸੇ ਘਰ ਵਿੱਚੋਂ ਚੂੜੀਆਂ ਦੀ ਛਣਕਾਰ ਸੁਣਾਈ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਟੁੱਟ ਹੋਏ ਖੰਭੇ … More »

“ਟਿਕੀ ਰਾਤ ਘਰ ਨੂੰ ਪਰਤ ਰਿਹਾ ਹੁੰਦਾ ਹਾਂ… ਕਿਸੇ-ਕਿਸੇ ਰੌਸ਼ਨਦਾਨ ਵਿੱਚੋਂ ਨਿੰਮ੍ਹੀ-ਨਿੰਮ੍ਹੀ ਰੌਸ਼ਨੀ ਛਣ ਕੇ ਆ ਰਹੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਕਿਸੇ-ਕਿਸੇ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਪਿੱਛੋਂ ਹੱਸਣ ਦੀ ਅਵਾਜ਼ ਸੁਣਾਈ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਕਿਸੇ-ਕਿਸੇ ਘਰ ਵਿੱਚੋਂ ਚੂੜੀਆਂ ਦੀ ਛਣਕਾਰ ਸੁਣਾਈ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਟੁੱਟ ਹੋਏ ਖੰਭੇ … More »

ਫਿਰਕੂ ਦੰਗਿਆਂ ਦਾ ਮਨਾਂ ਅੰਦਰ ਬਿਠਾਇਆ ਡਰ ਅੰਦਰੋਂ ਨਿਕਲਦਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ਬਹੁਤੇ ਚੇਹਰੇ ਸਹਿਮੇ-ਸਹਿਮੇ ਜਿਹੇ ਨਜ਼ਰ ਆਉਂਦੇ ਨੇ ਤੇ ਬਹੁਤੇ ਤਾਂ ਆਲੋਪ ਹੀ ਹੋ ਗਏ ਨੇ ਨਾਅਰੇ ਜੋ ਹੱਕ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਬੁਲੰਦ ਕਰਦੇ ਸੀ ਹੱਕਾਂ ਲਈ ਜੂਝਦੇ ਨਾਅਰੇ ਲਾਉਂਦੇ ਜੈਕਾਰਿਆਂ … More »

ਉਹ ਗੰਦੇ ਨਾਲੇ ਦੀ ਪੁਲੀ ‘ਤੇ ਬੈਠਾ ਸੋਚਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਘੰਟਿਆਂ ਬੱਧੀ ਨਗਰ ਵੱਲ ਮੂੰਹ ਕਰਕੇ… … ਵੱਡਾ ਸਾਰਾ ਸ਼ਹਿਰ ਹੋਰ ਆਫਰੀ ਜਾਵੇ; ਨਿੱਤ ਰੋਜ਼ ਵੱਧਦਾ ਜਾਵੇ ਟੁੱਟੇ ਛਿੱਤਰ ਵਾਂਗ ਦਿਨ ਰਾਤ। ਫੂੰ – ਫੂੰ ਕਰਦੇ ਲੋਕ ਏਥੋਂ ਦੇ ਭਾਜੜਾਂ ਵਰਤੀਆਂ … More »

ਮੇਰੇ ਸੱਖਣੇ ਕਾਸੇ ਵਿੱਚ ਦੋ ਬੇਰ ਜੂਠੇ ਪਾ ਤਾਂ ਸਹੀ ਤਾਂ ਜੋ . . . ਕਟ ਜਾਵੇ ਸੌਖਿਆਂ ਹੀ ਉਮਰਾਂ ਦਾ ਬਣਵਾਸ ਮੇਰਾ ! ਮੇਰੀ ਠਰਦੀ ਰੂਹ ਨੂੰ ਜ਼ਰਾ ਕੁ ਨਿੱਘ ਬਖ਼ਸ਼ ਤਾਂ ਜੋ . . . ਘਟੇ ਥੋੜ੍ਹੀ ਹਵਾੜ … More »