Author Archives: ਗਗਨਦੀਪ ਸਿੰਘ ਸੰਧੂ

ਉਹ ਰੋਈ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ…. ਫੁੱਲ ਪਥਰਾਅ ਗਏ ਨੇ ਘਾਹ ਤੋਂ ਸੂਲਾਂ ਜਨਮੀਆਂ ਨੇ ਬੀਤ ਚੁੱਕੀ “ਕੱਲ੍ਹ” ਤੇ ਆਉਣ ਵਾਲੀ “ਕੱਲ੍ਹ” ਨੂੰ ਲੈ ਉਹ ਦੁਬਿਧਾ ਵਿੱਚ ਹੈ…. ਪਾਣੀ ਦੀਆਂ ਸੰਗੀਤਕ ਤਰੰਗਾਂ “ਕਲਕਲ” ਬਣੀਆਂ ਨੇ। ਉਹ ਤਾਰੇ ਗਿਣ-ਗਿਣ ਥੱਕਿਆ ਹੈ ਉਹ … More »

ਅੱਜ ਕੱਲ੍ਹ ਉਹ ਬੜਾ ਚੁੱਪ-ਚਾਪ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ! ਦਰਿਆ ਵਾਂਗ ਖ਼ਾਮੋਸ਼ ਸ਼ਾਂਤ ਜੇਹਾ ਵਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਜੀਹਦੀ ਬਲਦਾਂ ਨੂੰ ਮਾਰੀ ਟੁਚਕਰ ਨਾਲ ਬੱਦਲ਼ ਤੱਕ ਰੁਕ ਜਾਂਦੇ ਸੀ ਪਰ ਹੁਣ; ਜਿੱਥੇ ਵੀ ਬਹਿੰਦਾ ਗੁੰਮ-ਸੁੰਮ ਹੀ ਬਹਿੰਦਾ ਹੈ ਅੱਜ ਕੱਲ੍ਹ ਉਹ ਬੜਾ ਚੁੱਪ-ਚਾਪ ਰਹਿੰਦਾ … More »

ਸਮੇਂ ਦੇ ਖ਼ਰਗੋਸ਼ ਜ਼ੁੰਮੇਵਾਰੀਆਂ ਦੇ ਕੱਛੂ ਨੂੰ ਚਿੜਾਉਦਿਆਂ ਲ਼ੰਘ ਗਏ! ਇਹ ਸਫ਼ਰ ਮੈਂ ਤੋਂ ਤੂੰ ਤੱਕ ਦਾ ਇੱਕ ਦੌੜ ਹੀ ਤਾਂ ਸੀ ਤੇ ਅਸੀਂ ਮੂਕ ਦਰਸ਼ਕ ਬਣੇ . . . ਦੇਖਦੇ ਰਹੇ! ਪਿਆਸ ਰਹੀ ਮੈਨੂੰ ਤੇਰੀ ਘੜੇ ਵਿਚਲੇ ਪਾਣੀ ਦੀ … More »

ਗ੍ਰੰਥ ਅੱਗੇ ਲਾਲਸਾਵਾਂ ਦੀ ਲਿਸਟ ਲਈ ਖੜ੍ਹੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਤੱਕ ਜੇ ਮੈਂ ਮੇਜ਼ ‘ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦੀ ਮੁੱਕੀ ਮਾਰ ਆਖਾਂ… “ਨਾਨਕ ਮਰ ਗਿਆ।” ਤਾਂ ਹਜੂਮ ਉੱਠ ਖਲੋਣਗੇ; “ਨਾਨਕ ਮਰੇ ਨਹੀਂ… … ਜੋਤੀ-ਜੋਤ ਸਮਾਏ ਸੀ।” ਪਰ… … ਅਜਿਹਾ ਕੋਈ ਨਹੀ ਹੋਣਾ ਜੋ … More »

ਔਰਤ ਕੋਲ ਸੁਹੱਪਣ ਹੈ ਤੇ ਆਸਰਾ ਗਾਵਾਂ ਨੂੰ ਵੱਧ ਮਿਲਦੈ ਇਸੇ ਆਸਰੇ ਬਦੌਲਤ ਹੀ ਗਾਵਾਂ ਭੁਲੇਖੇ ਵਿੱਚ ਨੇ ਕੇ ” ਖੇਤਾਂ ਵਿੱਚ ਬੇਖੌਫ਼ ਚਰਦੀਆਂ ਅਸੀ ਖੇਤਾਂ ਦੀਆਂ ਰਾਣੀਆਂ ਹਾਂ ।” ਪਰ ; ਨਹੀਂ – ਨਹੀਂ ਭੋਲੀਓ . . .! ਤੁਸੀ … More »

ਕੰਨਾਂ ਦੇ ਲੋਟਣ ਜਿਉਂ ਫੁੱਲ ਝੁਮਕਾ ਵੇਲ ਦੇ, ਕਾਲੇ ਗੇਂਸੂ ਮਹਿਕਾਏ ਚਮੇਲੀਆ ਤੇਲ ਦੇ, ਗੋਰੇ ਮੁੱਖੜੇ ਨੂੰ ਸੰਗਾਂ ਨੇ ਸੰਧੂਰੀ ਰੰਗਿਆ ਗਛ ਖਾ ਹੋ ਗਏ ਪਿੱਠ ਪਰਨੇ ਨੈਣਾਂ ਜਦੋਂ ਸੱਪਾਂ ਨੂੰ ਡੰਗਿਆ…!! ਪਿੱਪਲੀ ਕਰੂਬਲਾਂ ਜੇਹੇ ਅੰਗਾਂ ਨੂੰ ਛੁਹਣਾ ਦਿਲ ਲੋਚਦਾ, … More »