ਸਿੱਦਕ ਨੱਚਿਆ ਤੇਗ਼ ਦੀ ਧਾਰ ਉਤੇ

ਜ਼ਬਰ, ਜੁਲਮ ਦੀ ਜਾਲਮਾ  ਅੱਤ ਚੁੱਕੀ,
ਪਾਪ  ਝੁੱਲਿਆ  ਸਾਰੇ  ਸੰਸਾਰ  ਉਤੇ ।
ਗਲ ਘੁੱਟਿਆ ਪਿਆ  ਮਜ਼ਲੂਮ  ਦਾ ਸੀ,
ਝੱਪਟੇ ਬਾਜ , ਚਿੱੜੀਆਂ ਦੀ ਡਾਰ ਉਤੇ।
ਧਰਤੀ ਉਤੇ ਸੀ ਕਹਿਰ ਦੀ ਅੱਗ ਵਰ੍ਹਦੀ,
ਤੁਰਨਾ ਪਿਆ ਸੀ ਖ਼ੂਨੀ ਅੰਗਿਆਰ ਉਤੇ।
ਬੱਚੇ,  ਬੁੱਢੇ, ਜਵਾਨ  ਦੀ   ਗੱਲ  ਛਡ੍ਹੋ,
ਤਰਸ ਕੀਤਾ  ਨਾ ਦੇਸ਼ ਦੀ  ਨਾਰ ਉਤੇ ।

ਬਾਜਾਂ ਵਾਲਾ ਫਿਰ ਲੈ ਪੈਗਾਮ ਆਇਆ ,
ਜਿਸ ਨੂੰ ਮਾਣ ਸੀ , ਇਕ ਓਕਾਰ ਉਤੇ।
ਅੱਜ  ਸਾਰਾ ਹੀ  ਜੱਗ  ਪੁਕਾਰਦਾ  ਏ ,
ਸਿੱਦਕ ਨੱਚਿਆ  ਤੇਗ਼ ਦੀ  ਧਾਰ ਉਤੇ ।
*  *  *  *  *
ਕਲਗੀ ਵਾਲੇ ਨੇ ਵੇਖਿਆ , ਜ਼ੁਲਮ ਹੁੰਦਾ,
ਪੰਥ ਖਾਲਸਾ  ਤਾਹੀਉਂ  ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ।
ਕਿਵੇਂ  ਜੂਝਣਾ  ਅਸੀਂ  ਮੈਦਾਨ  ਅੰਦਰ ,
ਏਸ  ਗੱਲ  ਤੇ  ਗੌਰ- ਵਿਚਾਰ  ਕੀਤਾ ।
ਇਕ  ਨਵਾਂ ਹੀ  ਪੰਥ  ਸਜਾਵਣੇ  ਲਈ ,
ਅਨੰਦ ਪੁਰ ‘ਚ , ਖੁਲ੍ਹਾ ਦਰਬਾਰ ਕੀਤਾ ।
ਸਾਜੇ ਪੰਜ ਪਿਆਰੇ , ਕੁਰਬਾਨੀਆਂ  ਚੋਂ ,
ਜੋ ਵੀ ਕੀਤਾ,ਉਹ ਸਤਿ ਕਰਤਾਰ ਕੀਤਾ ।

ਖੰਡਾ , ਤੀਰ ਕਮਾਨ ਤੇ  ਢਾਲ ਕਹਿੰਦੀ ,
ਸਾਨੂੰ ਮਾਣ ਹੈ  ਤਿੱਖੀ  ਤਲਵਾਰ  ਉਤੇ ।
ਅੱਜ  ਸਾਰਾ ਹੀ , ਜੱਗ  ਪੁਕਾਰਦਾ ਏ ,
ਸਿੱਦਕ  ਨੱਚਿਆ , ਤੇਗ਼ ਦੀ ਧਾਰ ਉਤੇ ।
*  *  *  *  *
ਮੁਗ਼ਲ  ਫ਼ੌਜ  ਦਾ  ਮੂੰਹ  ਮੋੜਨੇ  ਲਈ ,
ਸਿੰਘਾਂ ਦਿਤੀਆਂ  ਹੱਸ ਕੁਰਬਾਨੀਆਂ  ਨੇ ।
ਸਵਾ ਲੱਖ ਨਾਲ  ਇਕ ਸੀ ਰਿਹਾ ਲੜਦਾ,
ਦਸੇ  ਜ਼ੌਹਰ ਸੀ ,  ਉਨ੍ਹਾਂ ਜਵਾਨੀਆਂ ਨੇ ।
ਸੱਥਰ  ਵੈਰੀ ਦੇ  ਪਾਏ  ਮੈਦਾਨ  ਅੰਦਰ ,
ਇਹੀਉ  ਕੌਮ ਦੇ ਲਈ  ਨਿਸ਼ਾਨੀਆਂ ਨੇ ।
ਘੱਲੂਘਾਰੇ ਦੀ  ਧਰਤ  ਸੀ  ਗਈ  ਰੰਗੀ ,
ਲੱਹੂ ਭਿੱਜੀਆਂ  ਉਹ  ਜ਼ਿੰਦਗਾਨੀਆਂ  ਨੇ ।

ਸਾਨੂੰ ਮਾਣ ਹੈ , ਗੁਰੂ  ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਤੇ ,
ਨਾਲੇ  ਮਾਣ ਹੈ  ਸੁੱਚੀ  ਦਸਤਾਰ  ਉਤੇ ।
ਅੱਜ  ਸਾਰਾ  ਹੀ  ਜੱਗ  ਪੁਕਾਰਦਾ  ਏ ,
ਸਿੱਦਕ  ਨਚਿੱਆ  ਖੰਡੇ ਦੀ  ਧਾਰ ਉਤੇ ।
*  *  *  *  *  *
ਨੀਂਹ  ਕੌਮ ਦੀ   ਪੱਕੀ  ਕਰਨ  ਖ਼ਾਤਰ ,
ਪਿਤਾ ਵਾਰਿਆ  ਤੇ ਪੁੱਤਰ  ਵਾਰ  ਦਿਤੇ ।
ਦੋ  ਵਾਰੇ   ਚਮਕੌਰ ਦੀ  ਜੰਗ  ਅੰਦਰ ,
ਜਿਊਂਦੇ  ਨੀਹਾਂ ‘ਚ   ਦੋ  ਖਲ੍ਹਾਰ ਦਿਤੇ ।
ਤੱਤੀ ਲੋਹ ਤੇ  ਦਾਦੇ  ਦਾ  ਸਿੱਦਕ ਵੇਖੋ ,
ਸ਼ਹਾਦਤ ਭਰੇ ਸੀ  ਫ਼ੁੱਲ ਅੰਗਿਆਰ ਦਿਤੇ।
ਸਾਜੇ  ਪੰਜ ਪਿਆਰੇ  ਦਸਮੇਸ਼  ਜੀ  ਨੇ ,
ਨਾਲ ਉਹਨਾਂ  ਨੂੰ  ਪੰਜ  ਕਕਾਰ  ਦਿਤੇ ।

“ਸੁਹਲ” ਸਦਾ ਉਹ ਕੌਮਾ ਜੀਊਂਦੀਆਂ ਨੇ,
ਜਿਨ੍ਹਾਂ  ਰਖਿਆ   ਸੀਸ  ਕੱਟਾਰ  ਉਤੇ ।
ਅੱਜ  ਸਾਰਾ ਸੰਸਾਰ  ਹੀ  ਆਖਦਾ  ਏ ,
ਸਿੱਦਕ  ਨੱਚਿਆ  ਤੇਗ਼ ਦੀ  ਧਾਰ ਉਤੇ ।